wnieść się
Смотреть что такое "wnieść się" в других словарях:
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… … Słownik języka polskiego
sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… … Słownik języka polskiego
założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… … Słownik języka polskiego
zaapelować — dk IV, zaapelowaćluję, zaapelowaćlujesz, zaapelowaćluj, zaapelowaćował, zaapelowaćowany 1. «zwrócić się do kogoś z apelem, wezwaniem, odezwą; odwołać się» Zaapelować do kolegów o pomoc. Zaapelować do społeczeństwa. ◊ Zaapelować do czyjegoś honoru … Słownik języka polskiego
odwołanie — n I 1. blm rzecz. od odwołać Odwołanie posła, wysłannika, przedstawiciela. Zarządzenie obowiązuje aż do odwołania. 2. lm D. odwołanieań praw. «zwrócenie się osoby nie akceptującej decyzji władz (sądowych, administracyjnych, dyscyplinarnych) do… … Słownik języka polskiego
protest — m IV, D. u, Ms. protesteście; lm M. y 1. «ostre wystąpienie przeciw jakiemuś działaniu uważanemu za niesłuszne; przeciwstawienie się, sprzeciw» Gwałtowny, stanowczy, oficjalny protest. Pisemny protest. Protest przeciw najeźdźcy, przemocy, gwałtom … Słownik języka polskiego
wwindować — dk IV, wwindowaćduję, wwindowaćdujesz, wwindowaćduj, wwindowaćował, wwindowaćowany pot. «wnieść, wciągnąć do góry z trudem coś ciężkiego» Wwindować skrzynie do pociągu. wwindować się pot. «wejść z trudem gdzieś wysoko, na górę; wgramolić się,… … Słownik języka polskiego
prośba — ż IV, CMs. prośbabie; lm D. próśb 1. «skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia i naleganie na jego spełnienie; proszenie» Gorąca, natarczywa, pokorna, usilna prośba. Milcząca, niema prośba. Prośba o litość. Prośba o chleb, o wodę. Mieć do kogoś… … Słownik języka polskiego
skarga — ż III, CMs. skargardze; lm D. skarg 1. «żalenie się, użalanie się» Bolesne skargi chorego. 2. częściej w lm «obwinianie kogoś o coś, zarzucanie komuś czegoś» Skargi na młodzież, na złą jakość wyrobów. Pójść do kogoś na skargę. 3. «środek prawny… … Słownik języka polskiego
zażalenie — n I; lm D. zażalenieeń 1. «skarga na kogoś, coś, zwłaszcza skarga na piśmie» Napisać, wnieść zażalenie na kogoś. ∆ Książka życzeń i zażaleń «książka znajdująca się w sklepie lub innym zakładzie usługowym, w której klient może wpisać uwagi… … Słownik języka polskiego
